Pałac w stylu neobarokowym zbudowany dla rodziny Tolsdorff w początkach XX wieku. Obszerna dwukondygnacyjna budowla, wzniesiona na planie prostokąta z wielobocznymi wieżyczkami na narożach, od frontu przykryta

wysokim dachem czterospadowym. W elewacji frontowej taras przed wejściem głównym, podtrzymywanym przez cztery kolumny. Pałac spłonął podczas I wojny światowej. Został odbudowany prawie według pierwowzoru, zmieniono tylko otwory okienne na mniejsze. Po zakończeniu II wojny światowej, na obszarze majątku utworzono państwowe gospodarstwo rolne. W pałacu funkcjonowały biura i mieszkali pracownicy zakładu. Po wyeksploatowaniu pałac został opuszczony. Spłonął kolejny raz w latach 80-tych. W 1990 roku pałac, w stanie ruiny, przeszedł w prywatne ręce. Po raz drugi w historii został odbudowany zgodnie z pierwowzorem, pozostaje jeszcze w stanie surowym, ale robi duże wrażenie. Do dziś zachowały się imponujących rozmiarów zabudowania gospodarcze i inwentarskie. Urody posiadłości dodaje pięknie położenie nad rozlewiskami rzeki Legi.